إِذْ قَالَتِ امْرَأَةُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَكَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿35﴾
چون زن عمران گفت پروردگارا آنچه در شكم خود دارم نذر تو كردم تا آزاد شده [از مشاغل دنیا و پرستشگر تو] باشد پس از من بپذیر كه تو خود شنواى دانایى (35)
قوله تعالى:
إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ گفت: زن عمران در دعاء خویش:
رَبِ خداوند من!
إِنِی نَذَرْتُ لَكَ من نذر كردم ترا
ما فِی بَطْنِی مُحَرَراً این كه در شكم من است، آزاد داشته بود از همه كار این جهانى.
فَتَقَبَلْ مِنِی فرا پذیر از من.
إِنَكَ أَنْتَ السَمِیعُ الْعَلِیمُ (35)كه تویى شنوا و دانا.
توجه: استفاده از تصویر برای سایتها و وبلاگها بدون انجام تغییر آزاد است؛ کپی برداری از متن با ذکر نام و درج لینک بلامانع میباشد. برای تبادل لینک بعد از برقرای لینک تارنمای ما؛اطلاع دهند تا بررسی شود.
- برچسب ها: مریم، مسیح، جبرئیل، نِساءِ الْعالَمِینَ، محراب، زکریا، یحیی،
- لینکهای مرتبط: تفسیر آل عمران.كشف الأسرار و عُدة الأبرار (121) ، تفسیر آل عمران.كشف الأسرار و عُدة الأبرار (117) ،
-