النوبة الثالثة
اللَّه منوّر القلوب، الرحمن كاشف الكروب، الرحیم غافر الذّنوب.
اللَّه است افروزنده دل دوستان. رحمن است باز برنده اندوه بیچارگان. رحیم است آمرزنده گناه عاصیان.
اللَّه یعطى الرّؤیة بغیر حجاب، الرّحمن یرزق الرزق بغیر حساب، الرّحیم یغفر الذّنب بغیر عتاب،
اللَّه است كه دیدار خود رهى را كرامت كند بى حجاب.
رحمن است كه از خزینه خود روزى دهد بى حساب.
رحیم است كه بفضل خود بیامرزد بى عتاب.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
اللَّه منوّر القلوب، الرحمن كاشف الكروب، الرحیم غافر الذّنوب.
اللَّه است افروزنده دل دوستان. رحمن است باز برنده اندوه بیچارگان. رحیم است آمرزنده گناه عاصیان.
اللَّه است كه دیدار خود رهى را كرامت كند بى حجاب.
رحمن است كه از خزینه خود روزى دهد بى حساب.
رحیم است كه بفضل خود بیامرزد بى عتاب.
توجه: استفاده از تصویر برای سایتها و وبلاگها بدون انجام تغییر آزاد است؛ کپی برداری از متن با ذکر نام و درج لینک بلامانع میباشد. برای تبادل لینک بعد از برقرای لینک تارنمای ما؛اطلاع دهند تا بررسی شود.
- برچسب ها: الله، خلق، آفرینش، آغازگر، شفاعت، برگرداننده، رحمن و رحیم،
- لینکهای مرتبط: خیر در نیوشیدن است ،
-
نظرات()
النوبة الثالثة
قوله تعالى : قُلْ أَ غَیْرَ اللَهِ أَتَخِذُ وَلِیًا ابعد ما اكرمنى بجمیل ولایته اتولى غیره؟ ! و بعد ما وقع علىّ ضیاء عنایته انظر فى الدارین الى سواه؟ !
پس از آنكه آفتاب عنایت و رعایت از درگاه جلال و عزت بر ما تافت، و بى ما كار ما در دو جهان بساخت، و بمهر سرمدى دل ما بیفروخت، و بزیور انس بیاراست، و این تشریف داد كه در صدر قبول گهى مهد ناز ما ، گهى قبضه صفت بحكم عنایت بیان صیقل آئینه دل ما مى كند كه :
أَ لَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ،
گهى مستوفى دیوان ازل و ابد حوالت قبول و ردّ خلق با درگاه ما میكند كه :
ما آتاكُمُ الرَسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا .
با این همه دولت و مرتبت و عنایت و رعایت چون سزد كه دلم تقاضاى دیگرى كند !
یا بدنیا و عقبى نظرى كند ...
عقبى را گفت : ما زاغَ الْبَصَرُ وَ ما طَغى جرم دنیا را گفت نه دنیا و نه عقبى بلكه دیدار مولى.
قوله تعالى : قُلْ أَ غَیْرَ اللَهِ أَتَخِذُ وَلِیًا ابعد ما اكرمنى بجمیل ولایته اتولى غیره؟ ! و بعد ما وقع علىّ ضیاء عنایته انظر فى الدارین الى سواه؟ !
پس از آنكه آفتاب عنایت و رعایت از درگاه جلال و عزت بر ما تافت، و بى ما كار ما در دو جهان بساخت، و بمهر سرمدى دل ما بیفروخت، و بزیور انس بیاراست، و این تشریف داد كه در صدر قبول گهى مهد ناز ما ، گهى قبضه صفت بحكم عنایت بیان صیقل آئینه دل ما مى كند كه :
أَ لَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ،
گهى مستوفى دیوان ازل و ابد حوالت قبول و ردّ خلق با درگاه ما میكند كه :
ما آتاكُمُ الرَسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا .
با این همه دولت و مرتبت و عنایت و رعایت چون سزد كه دلم تقاضاى دیگرى كند !
یا بدنیا و عقبى نظرى كند ...
عقبى را گفت : ما زاغَ الْبَصَرُ وَ ما طَغى جرم دنیا را گفت نه دنیا و نه عقبى بلكه دیدار مولى.
توجه: استفاده از تصویر برای سایتها و وبلاگها بدون انجام تغییر آزاد است؛ کپی برداری از متن با ذکر نام و درج لینک بلامانع میباشد. برای تبادل لینک بعد از برقرای لینک تارنمای ما؛اطلاع دهند تا بررسی شود.
- برچسب ها: الله، قرآن کریم، سوره انعام، ما اتاکم الرسول، هوالقاهر، شفاعت، واسطه،
- لینکهای مرتبط: مباحث قرآنی رمضان (11) ، نظری به سوره مبارکه ناس ، تفسیر سوره انعام 04 (228) ،
-
نظرات()
أَفَلاَ یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللّهِ لَوَجَدُواْ فِیهِ اخْتِلاَفًا كَثِیرًا ﴿82﴾
آیا در [معانى] قرآن نمى اندیشند اگر از جانب غیر خدا بود قطعا در آن اختلاف بسیارى مى یافتند (82)
النوبة الاولى
قوله تعالى:
أَ فَلا یَتَدَبَرُونَ الْقُرْآنَ در نیندیشند درین قرآن ؟
وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَهِ و اگر این قرآن از نزدیك جز از اللَه بودى،
لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً كَثِیراً (82) درین قرآن اختلافهاى فراوان یافتندید.
آیا در [معانى] قرآن نمى اندیشند اگر از جانب غیر خدا بود قطعا در آن اختلاف بسیارى مى یافتند (82)
قوله تعالى:
أَ فَلا یَتَدَبَرُونَ الْقُرْآنَ در نیندیشند درین قرآن ؟
وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَهِ و اگر این قرآن از نزدیك جز از اللَه بودى،
لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلافاً كَثِیراً (82) درین قرآن اختلافهاى فراوان یافتندید.
توجه: استفاده از تصویر برای سایتها و وبلاگها بدون انجام تغییر آزاد است؛ کپی برداری از متن با ذکر نام و درج لینک بلامانع میباشد. برای تبادل لینک بعد از برقرای لینک تارنمای ما؛اطلاع دهند تا بررسی شود.
- برچسب ها: قرآن، اختلاف، خدا، اللَه، شفاعت، مؤمنان، وبال،
- لینکهای مرتبط: مباحث قرآنی رمضان (11) ، نظری به سوره مبارکه ناس ،
-
نظرات()
النوبة الثالثة
قوله تعالى: فَكَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِ أُمَةٍ بِشَهِیدٍ
بدان كه در عالم قیامت و میدان رستاخیز و مجمع سیاست و هیبت، بندگان خداى را كارهاى عظیم در پیش است، و مقامهاى مختلف :
اوّل مقام دهشت و حیرت.
دوم مقام سؤال و اظهار حجّت، و درخواست شهادت و بیّنت.
سیوم مقام حساب و مناقشت.
چهارم مقام تمیز و مفاصلت.
مقام اوّل را گفت: یَوْمَ یَقُومُ النَاسُ لِرَبِ الْعالَمِینَ.
دوم را گفت: فَكَیْفَ إِذاجِئْنا مِنْ كُلِ أُمَةٍ بِشَهِیدٍ
سیوم را گفت: وَ نَضَعُ الْمَوازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیامَةِ.
چهارم را گفت: فَرِیقٌ فِی الْجَنَةِ وَ فَرِیقٌ فِی السَعِیرِ.
قوله تعالى: فَكَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِ أُمَةٍ بِشَهِیدٍ
بدان كه در عالم قیامت و میدان رستاخیز و مجمع سیاست و هیبت، بندگان خداى را كارهاى عظیم در پیش است، و مقامهاى مختلف :
اوّل مقام دهشت و حیرت.
دوم مقام سؤال و اظهار حجّت، و درخواست شهادت و بیّنت.
سیوم مقام حساب و مناقشت.
چهارم مقام تمیز و مفاصلت.
مقام اوّل را گفت: یَوْمَ یَقُومُ النَاسُ لِرَبِ الْعالَمِینَ.
دوم را گفت: فَكَیْفَ إِذاجِئْنا مِنْ كُلِ أُمَةٍ بِشَهِیدٍ
سیوم را گفت: وَ نَضَعُ الْمَوازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیامَةِ.
چهارم را گفت: فَرِیقٌ فِی الْجَنَةِ وَ فَرِیقٌ فِی السَعِیرِ.
توجه: استفاده از تصویر برای سایتها و وبلاگها بدون انجام تغییر آزاد است؛ کپی برداری از متن با ذکر نام و درج لینک بلامانع میباشد. برای تبادل لینک بعد از برقرای لینک تارنمای ما؛اطلاع دهند تا بررسی شود.
- برچسب ها: عالم قیامت، بندگان خدا، مصطفى (ص)، رسول خدا، عرش، جحیم، شفاعت،
- لینکهای مرتبط: تفسیر سوره نساء.كشف الأسرار و عُدة الأبرار (167) ، تفسیر سوره نساء.كشف الأسرار و عُدة الأبرار (166) ، مباحث قرآنی رمضان (11) ، نظری به سوره مبارکه ناس ،
-
نظرات()
لا إِلهَ إِلَا هُوَ كلمه اخلاص است، كه بندگان را بدان خلاص است، سى و هفت جایگه در قرآن این كلمه بگفته، و عالمیان را بآن بخوانده و عملها بدان پذیرفته، و پیغامبران بآن فرستاده. یقول تعالى و تقدس وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَهُ لا إِلهَ إِلَا أَنَا فَاعْبُدُونِ و مصطفى صلّى اللَه علیه و آله و سلم گفت ان افضل ما اقول انا و ما قال النبیّون من قبلى لا اله الا اللَه
....
بكر بن عبد اللَه المزنى روایت كند كه پادشاهى بود در روزگار گذشته ازین متمردى بد مرد، طاغیى شوخگن، جبارى بت پرست، كه تا بود آئین كفر و بت پرستى راست میداشت و آن را مى برزید و خلق را بر آن میخواند و مسلمانان را مى رنجانید.
مسلمانان بغزاء وى شدند و نصرت مسلمانان را بود، و او را بگرفتند بقهر و خواستند كه او را تعذیب كنند تا در عذاب هلاك شود، قمقمه عظیم بساختند و او را در آن نشاندند در میان آب، و آتش در زیر آن كردند، آن مرد طاغى در آن عذاب بتان را یكان یكان مى خواند، و ازیشان فریاد رسى همى جست، میگفت یا فلان و یا فلان أ لم اكن اعبدك، الم امسح وجهك و افعل و افعل؟ چون ازیشان درماند و فریاد رسى نبود، روى سوى آسمان كرد و باخلاص گفت لا اله الا اللَه همان ساعت بفرمان اللَه بر مثال ناودانى در هوا پیدا شد، آبى سرد از آن روان شد، بسر وى فرود آمد، بادى عاصف فرو گشاد، آن آتش را بكشت و قمقمه برداشت و هم چنان در هوا مى برد تا در میان قوم خویش بزمین آمد، و هم چنان میگفت لا اله الّا اللَه قوم وى او را از قمقمه بیرون آوردند و گفتند ما امرك و ما شأنك؟ وى قصه خویش بگفت، و آن قوم همه مسلمان شدند. مؤمنانرا آن حال عجب آمد، یكى ازیشان بخواب دید كه رب العزة جل جلاله ندا كرد و گفت " انه دعا آلهته فلم تجبه، و دعانى فاجبته و لم اكن كالصّم البكم الذین لا یعقلون"
بكر بن عبد اللَه المزنى روایت كند كه پادشاهى بود در روزگار گذشته ازین متمردى بد مرد، طاغیى شوخگن، جبارى بت پرست، كه تا بود آئین كفر و بت پرستى راست میداشت و آن را مى برزید و خلق را بر آن میخواند و مسلمانان را مى رنجانید.
مسلمانان بغزاء وى شدند و نصرت مسلمانان را بود، و او را بگرفتند بقهر و خواستند كه او را تعذیب كنند تا در عذاب هلاك شود، قمقمه عظیم بساختند و او را در آن نشاندند در میان آب، و آتش در زیر آن كردند، آن مرد طاغى در آن عذاب بتان را یكان یكان مى خواند، و ازیشان فریاد رسى همى جست، میگفت یا فلان و یا فلان أ لم اكن اعبدك، الم امسح وجهك و افعل و افعل؟ چون ازیشان درماند و فریاد رسى نبود، روى سوى آسمان كرد و باخلاص گفت لا اله الا اللَه همان ساعت بفرمان اللَه بر مثال ناودانى در هوا پیدا شد، آبى سرد از آن روان شد، بسر وى فرود آمد، بادى عاصف فرو گشاد، آن آتش را بكشت و قمقمه برداشت و هم چنان در هوا مى برد تا در میان قوم خویش بزمین آمد، و هم چنان میگفت لا اله الّا اللَه قوم وى او را از قمقمه بیرون آوردند و گفتند ما امرك و ما شأنك؟ وى قصه خویش بگفت، و آن قوم همه مسلمان شدند. مؤمنانرا آن حال عجب آمد، یكى ازیشان بخواب دید كه رب العزة جل جلاله ندا كرد و گفت " انه دعا آلهته فلم تجبه، و دعانى فاجبته و لم اكن كالصّم البكم الذین لا یعقلون"
توجه: استفاده از تصویر برای سایتها و وبلاگها بدون انجام تغییر آزاد است؛ کپی برداری از متن با ذکر نام و درج لینک بلامانع میباشد. برای تبادل لینک بعد از برقرای لینک تارنمای ما؛اطلاع دهند تا بررسی شود.
شعری از بابا محمود با عنوان " دردانه زهراء , حسین "
خدا با شفاعت حسین (ع) می پذیرد
خدا با شفاعت حسین (ع) می پذیرد
با تو چه كرده ام خدا , كه نگاهم نمی كنی
حتی دمی نظر به گریه و آهم نمی كنی
می دانیم مرا كه شدم تیره روز عشق تو
دیگر چرا نظر به شب سیاهم نمی كنی
گم كرده راه , محمود بوَد , غمخوار وی توئی
از بهر چه دست هدایت , براهم نمی كنی
گفتی که ماوآ , در جان دلشکستگان , کنی
دل بشكسته ام کنون , لیک باز نگاهم نمی كنی
من خلقی ام که خویش بتبارک الله ستوده ای
گویا کنون حساب به یك پر كاهم نمی كنی
گر شاهد آورم , دل شکسته ام , كه من عاشق توام
دانم بصدق, باور بشهادتِ گواهم , نمی كنی
محمود عاقبت بگریه گفت , بگو من چه كرده ام
گفتا بی معرفت, شفیع چرا دُردانه زهرایم نمیکنی
دردانه زهراء , حسین ...
سروده ای ناقابل از محمود زارع
حتی دمی نظر به گریه و آهم نمی كنی
می دانیم مرا كه شدم تیره روز عشق تو
دیگر چرا نظر به شب سیاهم نمی كنی
گم كرده راه , محمود بوَد , غمخوار وی توئی
از بهر چه دست هدایت , براهم نمی كنی
گفتی که ماوآ , در جان دلشکستگان , کنی
دل بشكسته ام کنون , لیک باز نگاهم نمی كنی
من خلقی ام که خویش بتبارک الله ستوده ای
گویا کنون حساب به یك پر كاهم نمی كنی
گر شاهد آورم , دل شکسته ام , كه من عاشق توام
دانم بصدق, باور بشهادتِ گواهم , نمی كنی
محمود عاقبت بگریه گفت , بگو من چه كرده ام
گفتا بی معرفت, شفیع چرا دُردانه زهرایم نمیکنی
دردانه زهراء , حسین ...
سروده ای ناقابل از محمود زارع
توجه: استفاده از تصویر برای سایتها و وبلاگها بدون انجام تغییر آزاد است؛ کپی برداری از متن با ذکر نام و درج لینک بلامانع میباشد. برای تبادل لینک بعد از برقرای لینک تارنمای ما؛اطلاع دهند تا بررسی شود.
- برچسب ها: زهراء، حسین، شعر، محمود زارع، شفاعت، دردانه زهراء، خدا،
-
نظرات()
